பரிசல்காரன் அவர்களுக்கு நன்றி!

ஒரு வருடம் இனிதே சென்றது!

ஆம். இன்று என் வலைப்பூவான www.iniyavan.com க்கு பிறந்த நாள். என் பிறந்த நாளும், என் வலைப்பூவின் பிறந்த நாளும் ஒரே மாதத்தில் வருவதை நான் மகிழ்ச்சியாக உணர்கிறேன்.சென்ற வருடம் மார்ச் மாதம் இதே நாளில் (20ம் தேதி ) மாலையில் சின்னதாக மூன்று இடுகைகள் (இராகவன் சார், சரியா?) எழுதினேன். அதில் ஒன்று 'பரிசல்காரன் அவர்களுக்கு நன்றி' என்ற தலைப்பில் இப்படி எழுதியிருந்தேன்.

"என்னுள் இருந்த எழுத்தாளனை வெளியில் கொண்டு வந்த பரிசல்காரனுக்கு நன்றி. அவர் ப்ளாக்கை பார்த்துதான் ஆசை வந்தது, எனக்கும் எழுத"

ஏனோ அப்போது இந்த இரண்டு வரி இடுகை அவரின் கவனம் பெறாமலே போனது. அதற்கு காரணம், தமிழ்மணம், தமிழிஷ் பற்றி எதுவும் அறிந்திருக்கவில்லை நான். அதனால் நான் எந்த திரட்டியிலும் இணைக்கவில்லை. படிப்பவர்கள் கூகிள் மூலம் தேடி வந்து படிப்பார்கள் என நினைத்து இருந்தேன். பின்புதான் திரட்டிகளைப் பற்றி தெரிந்து கொண்டேன். பரிசல் வலைப்பூவில் பின்னூட்டம் மூலமாக அவரின் நட்பை பெற்றேன். அவரை என் வலைபூவிற்கு இழுத்துவர ஏறக்குறைய மூன்று மாதம் ஆனது. இதை ஏன் இங்கு கூறுகிறேன் என்றால், அவரால்தான் வலைப்பூவில் எழுதத் தொடங்கினேன் என்பதற்காக. அன்று அவரின் கவனம் பெறாமல் போய்விட்ட அந்த இடுகை, இன்று அவரின் கவனம் பெற வேண்டும் என்பதற்காக மீண்டும் அதே தலைப்பில் இன்றைய இடுகையை எழுதுகிறேன்.

எழுத வந்த அந்த நாளில் நான் எந்தவிதமான லட்சியத்துடனோ, கொள்கையுடனோ வரவில்லை. சும்மா எழுத ஆரம்பித்தேன். ஆனால், நாளாக நாளாக ஆசை அதிகம் ஆனது. 'அனைத்திற்கும் ஆசைப்படு' என்பதைப்போல அனைத்தையும் எழுத ஆசைப்பட்டேன். பின்பு ஒரு முடிவு எடுத்தேன். நான் எடுத்த எந்த முடிவுகளிலும் இது வரை தோற்றதே இல்லை. ஆனால், வலைப்பூ விசயத்தில் நான் நினைத்தது ஒன்று, நடந்தது ஒன்று. எழுத வந்த நாளில் எந்த லட்சியமும் இல்லையென்றாலும், பின்னாளில், எப்படியாவது ஒரு வருடத்திற்குள் 200 இடுகைகள் எழுத வேண்டும் என்றும், ஒரு லட்சம் ஹிட்டுகள் பெற வேண்டும் என்றும், குறைந்தது ஒரு 100 பாலோயராவது பெறவேண்டும் என்றும், வலைப்பூவில் எழுதுவதால் நம் எழுத்து கவரப்பட்டு அனைத்து பத்திரிக்கைகளிலும் கதைகள் எழுத என்னை அழைக்க வேண்டும் என்று அதிகமாக ஆசைப்பட்டுவிட்டேன்.

ஆனால் நடந்தது வேறு. கடந்த வருடத்தில் இந்த இடுகையையும் சேர்த்து நான் எழுதிய இடுகைகள் மொத்தம் 153. இந்த நொடிவரை கிடைத்த ஹிட்டுகள் 66,908. கிடைத்த பாலோயர்க்ள் மொத்தம் 77. அனைத்து பத்திரிக்கைகளிலும் கதைகள் வரவில்லை என்றாலும், ஒரே ஒரு கதை ஆனந்த விகடனில் வெளியானது. ஆவிக்கு நன்றி.

நான் நினைத்தமாதிரி ஏன் எதுவும் நடக்கவில்லை என்பதற்கு எனக்கு காரணம் தெரிந்தே இருக்கிறது. பல விசயங்களையும் எழுதுபவர்களையே எல்லோரும் அதிகம் படிக்கிறார்கள். ஒரேவிதமான விசயத்தைப் பற்றி எழுதும் போது படிப்பவர்களுக்கு போர் அடிக்கத்தான் செய்யும். நான் அந்த தவறைத்தான் செய்திருக்கிறேன் போல. உண்மையா என்பதை என்னைப் படிப்பவர்கள்தான் விளக்க வேண்டும். பதிவர்கள் அல்லாதவர்கள்தான் என்னை அதிகம் படிக்கிறார்கள் என்ற உண்மையும் எனக்கு இப்போதுதான் தெரிய வந்தது. என்னுடைய பதிவுகளுக்கு அதிக பின்னூட்டங்கள் கிடைப்பதில்லை. ஏறக்குறைய அனைத்து பதிவர்களின் பதிவுகளையும் நான் படித்தாலும் நான் பின்னூட்டமிடுவது மிகக் குறைவு. நான் பின்னுட்டமிட்டால் கொஞ்சம் விரிவாக எழுத நினைப்பேன். ஆனால் அதற்குறிய நேரம் கிடைப்பதில்லை. ஒரு வரியில் எழுதலாம் என்றால், அது டெம்ப்ளேட் பின்னூட்டம் போல் ஆகிவிடுகிறது. இனி படிக்கும் எல்லா பதிவுகளுக்கும் பின்னூட்டமிட முடிவு எடுத்திருக்கிறேன். இதே போல முன்பு ஒரு முறை முடிவு எடுத்தும் செயல் படுத்த முடியவில்லை. இனி நிச்சயம் அதன்படி நடப்பேன்.

17 லட்சம் ஹிட்டுகள் பெற்ற யுவகிருஷ்ணாவையும், அலக்ஸா ரேங்கில் நல்ல இடத்தில் இருக்கும் கேபிளையும், எழுதாவிட்டால் கூட தினமும் அதிகம் படிக்கிற பரிசலின் எழுத்துக்களையும், ஆயிரம் இடுகைகள் கண்ட கோவி கண்ணனையும் பார்த்தால் மலைப்பாக இருக்கிறது. அவர்கள் இந்த இடத்தை அடைய என்ன மாதிரி உழைத்திருக்க வேண்டும். அவர்களின் இந்த உழைப்பு வீணாக போய்விடாமல் அந்த உழைப்பிற்கான பயனை அவர்கள் ஏதாவது ஒரு விதத்தில் அனுபவிக்க வேண்டும் என்று ஆண்டவனை பிரார்த்திக்கிறேன்.

மேலே குறிப்பிட்டவர்கள் போல ஆக முடியாவிட்டாலும், அடுத்த ஆண்டு இதே நாள் நான் எழுதும் இரண்டாம் ஆண்டு வலைப்பூ பிறந்த நாளில், குறைந்தது;

01. இரண்டு லட்சம் ஹிட்டுகள்
02. 300 இடுகைகள்
03. 300 பாலோயகள்

பெற்றிருக்க வேண்டும் என்றும்,

அதற்குள்,

04. 5 சிறுகதைகள் ஆவது ஆனந்த விகடனிலோ அல்லது மற்ற பத்திரிக்கைகளிலோ வெளி வரவேண்டும் என்றும்
05. ஒரு புத்தகமாவது வெளிவர வேண்டும்

என்றும் இந்த நாளில் உறுதி மொழி எடுத்துக்கொள்கிறேன். அதற்கு வாசகர்கள் ஆகிய உங்களின் முழு ஆதரவும் இருக்கும் என்று நம்பி இத்துடன் இந்த இடுகையை முடிக்கிறேன்.

பின் குறிப்பு; " இது தான் உங்கள் வாழ்க்கை லட்சியமா?" என்று கேட்ட என் மகளுக்கு என் பதில், " இது என் வலையுலக வாழ்க்கையின் லட்சியம். தனிப்பட்ட என் வாழ்க்கையின் லட்சியம், கனவு என்பது வேறு. அதை ஓரளவு நான் அடைந்து விட்டாலும், எப்போதும் அதை நோக்கித்தான் என் வாழ்க்கைப் பயணம் இருக்கும். வலையுலகத்தையும், வாழ்க்கையையும் சேர்த்து குழப்பிக்கொள்ள வேண்டியதில்லை"